In mijn vorige blog vertelde ik dat ik niet zo heel veel op de planning had, maar gelukkig heb ik toch wat dingen te vertellen!
Maandag. Maandag heb ik weer een middagje stage gedaan bij Sportstuif. Eigenlijk zit mijn stageperiode erop, maar omdat ik het zo leuk vind ben ik nog even gebleven! Omdat het mooi weer was hebben we met z'n allen buiten gespeeld.
Dinsdag. Dinsdag was het plan om te gaan werken aan mijn examendossier. Ik moet dit verslag komende woensdag inleveren, en er moest nog heel wat gedaan worden! ik merkte toen ik bezig was dat het me zoveel stress en angst opleverde, dat ik na een tijdje maar ben gestopt. Van mama moest ik: 'Gaan genieten van de mooie dag' en dat heb ik ook zeker gedaan! Het was echt een hele leuke dag!
Woensdag. Woensdag had ik een dagje helemaal niks! Ik ben 's ochtends boodschappen gaan doen met mama en mijn 2 zussen en daarna zijn we met z'n allen gaan lunchen! Lunchen vind ik ook best eng, omdat het op terrassen best druk kan zijn. Maar, het kan ook super gezellig zijn! En dat was het ook! Na het lunchen merkte ik wel goed dat ik iets gedaan had wat ik eng vind. Ik ben dan vaak heel erg moe.
Donderdag. Donderdag moest ik om 2 uur bij de GGZ zijn voor Creatieve Therapie. Zoals de meesten wel weten zie ik die therapie niet zo zitten, maar goed.. Ik ga eigenlijk altijd met de bus omdat autorijden ook een van mijn angsten is. Wat kan er allemaal wel niet mis gaan achter het stuur? Heel weinig, zou je denken.. Maar in mijn hoofd is dat net iets anders.. Ik zat me donderdagochtend te bedenken dat ik het misschien toch een keer wilde proberen met de auto. Maar.. Ik ken mezelf.. Dan ga ik erover nadenken en word ik banger en banger en durf ik het niet meer. Ik had voor mezelf dus alweer besloten dat het toch de bus werd. Ik keek op de site van de bus, maar toen zag ik dat de bus veel te laat zou komen en ik dus veel te laat zou komen bij de GGZ. Toen moest ik wel! Ik heb de stoute schoenen aangetrokken en ben in de auto gestapt. Doodeng, maar I did it! Op de terugweg heb ik mijn vriendje opgehaald van het station en hebben we samen kip met Doritos gemaakt. Ik durf wel te zeggen dat ik best een beetje trots op mezelf was!
Vrijdag. Vrijdag was het eindelijk zover! Eindelijk mochten we weer naar Guus Meeuwis. Maar.. Stress, stress, stress.. Duizenden mensen op een plek, en ik er tussenin.. Ik zou samen gaan met mijn papa, mijn 2 zussen en mijn beste vriendin. Door drukte op het werk kon papa helaas niet mee. Maar we hadden een goede vervanger; Mijn vriendje ging mee! Ik was echt heel erg bang, maar op de heenweg ging het eigenlijk wel goed. Het stadion werd voller en voller.. Eerlijk gezegd had ik het toen best even moeilijk. Maar bij de Creatieve Therapie heb ik geleerd dat ik moet leven 'in het moment'.. Dus heb ik mijn best gedaan omdat te doen. En dat lukte me aardig! Ik vond het echt super leuk, en ondanks alles.. Heb ik het toch maar weer gedaan! Wauw, wauw wauw! Ik was vrolijk, een zonnetje en ik heb heel erg genoten! Ook nu was ik weer best een beetje trots op mezelf, als dat mag..
Zaterdag. Gisteren moest ik voor het eerst sluiten op het werk. Natuurlijk had ik me hier ook weer druk over gemaakt, maar zelfs dat ging goed. Natuurlijk had ik wel wat momentjes, maar dat heb ik altijd. Gewerkt van 5 tot 10 en daarna lekker naar huis toe! Zelfs nu was ik weer een beetje trots op mezelf.
Planning. Wat ga ik in de komende week allemaal doen? Maandag GGZ en Sportstuif, Dinsdag sollicitatiegesprek voor een stage voor komend schooljaar en oppassen, woensdag mijn examendossier opnieuw inleveren en vrijdag en zondag werken. Naar sommige dingen kijk ik uit, en naar andere niet.. Maar, ze moeten toch!
Als ik dit blog zelf eens goed bekijk, denk ik dat het over het algemeen een hele goede week was voor me. Ik ben zelfs steeds vaker trots op mezelf! Dit was eerst bijna onmogelijk. Voor anderen is autorijden naar Helmond, naar een concert gaan en 5 uurtjes werken misschien helemaal niks, maar voor mij wel. Vandaar dat ik soms best trots mag zijn, vind ik zelf.
En ooit, ooit kan ik het allemaal weer doen zonder er zoveel over te denken. Gewoon doen en niet denken.
In lengte groots worden zal me nooit lukken, maar in mijn daden wil ik ooit groots zijn!
Liefs, Michelle