Zoals ik in mijn vorige blog al vertelde, keek ik heel erg uit naar afgelopen maandag. En dat was niet voor niks! Ik heb maandag mijn 2e tatoeage laten zetten. Een zon, een hartje en een tekentje.
Een zon voor het zonnetje wat ik eerst altijd was, en wat ik weer steeds meer wil zijn. Een hartje voor liefde en het feit dat ik een kleine hartafwijking heb. En dan de laatste. Ik noem het altijd heel origineel: 'de punt-komma'. Ik heb voor dit tekentje gekozen omdat ik denk dat het mij kan helpen. Het staat namelijk wereldwijd bekend als het tekentje voor mensen met angststoornissen, depressies of mensen die ooit zelfmoord hebben willen plegen. Voor mij staat het voor de angststoornis. Ik weet dat het inmiddels een deel van mij is, maar ik weet ook dat dat deel weg gaat. Met deze tatoeage draag ik het voor altijd bij me, omdat het voor een beste lange periode wel degelijk een deel van me geweest is.
Voor mij staat 'de punt-komma' ook voor: Michelle, je bent veel meer dan die angststoornis. Ik vind het heel moeilijk om positieve dingen over mezelf te zeggen, maar ik ben naast 'het meisje met de angststoornis' zoveel meer! Het behulpzame meisje, het soms een beetje gekke meisje en ook weer steeds vaker het gewoon vrolijke meisje! Vooral dat laatste wil ik steeds vaker weer zijn. Het duurt misschien even, maar dan heb je ook wat. Ik heb de laatste tijd ook steeds vaker het idee dat het wel goed komt met me, ook al vind ik het allemaal wel een beetje lang duren. Het is maar goed dat ik zoveel geduld heb! (Niet dus).
Happiness. Genieten is voor mij soms moeilijk. Vaak kijk ik uit naar dingen, maar kan ik niet vol genieten. Er zijn natuurlijk wel kleine dingen waar ik van kan genieten. Dat hoeven echt maar hele kleine dingen te zijn voor mij! Daar wil ik ook elke week iets over vertellen. Afgelopen week genoot ik van de volgende dingen; - Mijn tattoo. - Een lekker glas cola in het weekend. - Een bakje chips helemaal leegeten. - Wortelstamp. - Alleen in bed TV kijken. - Het noodweer. Vooral die laatste klinkt vast heel erg raar, maar ergens vond ik het super stoer om mee te maken!
Proud. Ik merk wel steeds vaker dat ik ook soms, heel soms, een beetje trots op mezelf kan zijn. Dit was een paar maanden geleden echt onmogelijk. De afgelopen week ben ik ook uitdagingen met mezelf aangegaan. De volgende dingen klinken waarschijnlijk voor de mensen die dit lezen super normaal, maar dat is het voor mij niet.
Een hele dag van huis. Zoals ik ook al vertelde in mijn vorige blog, had ik afgelopen zondag teamuitje met handbal. Ik had samen met iemand anders dit teamuitje georganiseerd. We begonnen om half 1 met teambuilding in Heusden. Om half 5 naar Lieshout voor een biertour bij Bavaria en daarna nog een bingo bij Bavaria. We zouden om ongeveer half 11 thuis zijn. Bij de teambuilding heb ik zo goed als ik kon meegedaan, en heb ik me een tijdje niet druk gemaakt. Daarna ben ik even naar huis gegaan omdat de biertour: 'Niet toegangelijk was voor mindervaliden' en dus ook niet voor mij. Hahaha. Mijn zus was zo lief om me daarna naar Lieshout te brengen om te eten en voor de bingo. In het begin keek ik, zoals een van mijn teamgenoten mooi zei, de kat uit de boom. Maar toen duidelijk was wie wat ging doen, wie waar zat en wat er van me verwacht werd, was ik het zonnetje! Ik vond het echt heel erg leuk en ik heb ook echt heel erg genoten! Dat was de eerste keer dat ik weer écht een beetje trots op mezelf was door iets wat ik gedaan had. Heerlijk!
Van school naar het station. Afgelopen dinsdag ben ik naar school geweest om te bekijken hoe ik mijn examendossier kan aanpassen om zo mijn diploma te halen. Mama en mijn zusje waren zo lief om me erheen te brengen, mede omdat ik nog steeds niet makkelijk kon lopen door de acute peesontsteking aan mijn voet. Op de terugweg moest ik met de bus en dat betekend dat ik dus ook naar het station moest lopen. Ik heb dit een tijd lang echt niet gedurfd. Maar goed, een superheld word je niet zomaar! Ik ben gewoon aangelopen en voor ik het wist zat ik al in de bus! Natuurlijk vond ik het wel een beetje eng, maar een beetje is toegestaan.
Autorijden. Toen ik terug was van school, ben ik meteen begonnen met het maken van aanvullingen en verbeteringen voor mijn examendossier. Ik was zo geconcentreerd bezig, dat ik merkte dat ik even afleiding nodig had. Mijn zus werkt in Someren, maar daar ben je sneller met de auto. Ik trok daarom de stoute schoenen en aan en ben in de auto van papa (Een hele grote BMW!!) naar Someren gereden. Op de heenweg zonder angst, op de terugweg een beetje. Wat was ik trots op mezelf!
Werken. Gisteren was het weer tijd om te werken. Ik vind het werk wat ik doe echt heel erg leuk, maar ook daar kan ik me soms onnodig druk over maken. Maar zelfs dat ging gisteren redelijk goed! Natuurlijk had ik wel een paar druk-maak-momentjes, maar ik heb wel 5 uur gewerkt! Voor veel mensen klinkt dat niet lang, maar voor mij is dat echt heel lang! Ik was trots!
Planning. Wat ga ik de komende week doen? Vanavond ga ik naar het kampioensfeest van de handbalvereniging. Ik heb hier heel erg veel zin in, maar besef me wel goed dat het ook een test voor me is. Maar we gaan het doen! Verder staan er niet zoveel spannende dingen op mijn programma. Ik kijk de komende week vooral uit naar vrijdag! Dan mogen we eindelijk weer naar Guus Meeuwis. Dit word de eerste grote test voor mijn pleinvrees.
Maar ik ga het doen, want ik ben een kleine superheld!
Liefs, Michelle