How a superhero learns to fly..

Zoals ik in mijn vorige blog vertelde had ik veel te doen in de afgelopen week! Hoe dit allemaal ging wil ik je graag vertellen in mijn 3e blog.

School. Alles netjes in elkaar, beoordeling erbij, gaatjes in het dossier en in de mappen gestopt. Eindelijk was ik helemaal klaar met het maken, verbeteren, nog eens verbeteren en voor de laatste keer overlezen van mijn dossier en had ik alles netjes in de mappen gestopt. Afgelopen woensdag kon ik het dan eindelijk gaan inleveren op school. Ik had hier best naar uitgekeken, eindelijk klaar met alles. Ik stond netjes op tijd op en reed samen met mijn zus naar school toe. Aan de balie vroegen ze alleen mijn klas en mijn naam en ik kreeg een formulier van ontvangst mee. En klaar was het! Alles is ingeleverd en nu kan ik alleen maar afwachten. Toen ik naar buiten liep was er een hele last van mijn schouders af. Een halfjaar geleden had ik er weinig vertrouwen in dat ik het allemaal af zou krijgen, maar het is me toch maar eventjes gelukt! 26 mei nog mijn praktijkexamen en dan kan ik hopelijk ook zeggen dat ik eindelijk mijn MBO diploma heb!

Donderdag had ik mijn laatste donderdag op stage en heb ik afscheid genomen van alle kindjes. Mijn stage zit er nu helemaal op, maar omdat ik het zo leuk vind bij Sportstuif blijf ik tot het eind van het schooljaar op maandag en om de dinsdag toch langskomen bij Sportstuif. Op de maandag omdat Sportstuif me gevraagd heeft en op dinsdag omdat de kinderen het heel erg vonden toen ik zei dat ik ermee ging stoppen. Daaraan kan ik merken dat ik toch echt wel iets goed gedaan heb tijdens mijn stage!

Het weekend. Elk jaar kijk ik heel erg uit naar het weekend van Pinksteren; Pinkstertoernooi! Afgelopen weekend was het eindelijk zover. Vrijdag ben ik naar de kapper geweest om mijn haren in te laten vlechten, dat doen mijn zusje en ik altijd voor Pinksteren. 's Avonds ben ik met mijn zus nog spullen op gaan halen voor het toernooi. Maar wat er tussen de kapper de avond gebeurde vond ik toch heel speciaal. Er was echt ongeveer 1,5 uur dat ik me nergens druk over maakte en echt heel erg vrolijk en druk was! Ik was weer even de oude, vrolijke, blije Michelle van een tijdje geleden. Ik kan je nu wel vertellen dat me dat ook wel een beetje bang maakte. Ik vond het zo eng dat ik me helemaal niet druk maakte, dat ik toch bang was dat er dingen fout zouden gaan. Maar dat was niet zo! Het ging gewoon echt heel eventjes goed en ik was de oude ik! Ik hoop dat ik die momenten steeds vaker kan beleven.

Vrijdagavond kwam mijn vriendje op bezoek en hebben we gezellig samen TV zitten kijken en lekker zitten knuffelen. Daarna bleef hij slapen. Ook daar kan ik heel erg van genieten! Dan kan ik mijn gedachten even op pauze zetten voor mijn gevoel. Heerlijk is dat!

Op zaterdagochtend moest ik iets doen wat ik eigenlijk niet zo graag doe; Vroeg opstaan! Ik vind het heerlijk om uit te slapen, maar dat doe ik ook met een andere reden. Van druk maken kan je heel moe worden en dat merk ik nog beter als ik vroeg opsta. Als ik om 8 uur opsta, ben ik om 4 uur soms echt doodop. Ik hoop dat als ik me steeds minder druk ga maken, dit ook steeds beter gaat. Maar, terug naar mijn verhaal..

Om kwart over 8 ging de wekker want ik moest om 9 uur aanwezig zijn bij het toernooi voor mijn vrijwilligerswerk van die dag. Samen met mijn zusje had ik me opgegeven om snacks te bakken en voor de verkoop van ijsjes en soep. Ik was, zoals gewoonlijk, iets later dan gepland aanwezig en ik kon beginnen met het volgooien van de frietpannen en het snijden van broodjes. Samen met iemand anders heb ik mijn snackbarretje opgebouwd en zijn we begonnen met verkopen. Iets later kwam mijn zusje ook en we hebben de hele dag snacks verkocht. Af en toe werd het me eventjes te druk, al die kinderen om me heen. Dan liep ik even naar de WC of ging ik even kijken bij de wedstrijden om zo eventjes te ontkomen uit de drukte. We stonden ingepland tot 6 uur maar om 4 uur zijn we naar huis gegaan. Ik ben toen gaan douchen en op de bank gaan liggen. Ik merkte goed dat het me echt heel veel energie had gekost de hele dag, maar dat ik het wel echt heel erg leuk vond. Ik heb van half 5 tot 9 uur op de bank gelegen om uit te rusten, dat had ik echt nodig. Om kwart over 9 ben ik weer terug gegaan naar het toernooi om samen met mijn vriendje snacks te bakken tijdens de feestavond. Dat duurde niet zo lang en zo kon ik nog net zien dat Douwe Bob toch net niet het songfestival ging winnen. Mijn vriendje bleef weer slapen. Helaas niet lang, want op zondag moesten we weer op tijd op!

Zondag vind ik altijd de leukste dat dag van het Pinksterweekend. Dit jaar deed ik mee met 2 teams. Die van mijn eigen familie en die van mijn schoonfamilie. 's Ochtends was ik heel zenuwachtig en ik had het gevoel alsof ik die dag geblesseerd zou raken. Dat gevoel had ik ook op de dagen dat ik mijn enkelbanden scheurde en mijn been brak, dus dat voorspelde niet veel goeds. Gelukkig had ik het fout en ben ik nog helemaal heel!

Er stond die dag heel wat op het programma; mee spelen met mijn eigen familie, meespelen met mijn schoonfamilie, tussendoor nog gezellig doen en na het toernooi nog BBQ'en met het team van mijn schoonfamilie. 's Ochtends had ik al aan mijn vriendje belooft dat ik gewoon ging kijken wat ik allemaal aan kon en het eerlijk aan zou geven als het genoeg zou zijn. Maar.. Zoals wel vaker.. Ging alles goed! We hebben wat wedstrijdjes gewonnen maar we, en vooral ik, hebben veel plezier gehad. Ik scoorde zelfs een keer! Na het toernooi ben ik nog gezellig mee gaan BBQ'en. Ik merkte wel dat ik echt helemaal kapot was, maar dat waren mijn teamgenoten zonder angststoornis ook. Na de BBQ ben ik nog even terug gegaan naar het toernooi, daarna lekker naar huis en snel douchen en daarna nog sneller mijn warme bedje in!

Maandag moest ik er alweer om 9 uur 's ochtends zijn. Je raadt het al.. Ik was te laat. Maar gelukkig was ik niet de enige. Ik had eigenlijk besloten om niet mee te doen omdat dat me beter leek voor mezelf en voor mijn schouder, maar mijn enthousiasme won het weer. Ik heb toch 2 wedstrijden meegedaan en zelfs een keer gescoord. Achteraf merkte ik wel aan mezelf en aan mijn schouder dat ik het misschien beter niet had kunnen doen. Weer zo'n gevalletje van; 'Michelle, denk eens eerst een keer aan jezelf'. Maar ik vind dat er al genoeg mensen zijn die alleen maar aan zichzelf denken, en juist met die mensen kan ik het niet goed vinden.

De conclusie van deze week is dat ik me maar weer eens voor niks druk heb gemaakt. Alles ging goed, ik ben nog heel en ik heb heel veel plezier gehad. Eigenlijk wist ik dit allemaal voor het weekend al in mijn hart, alleen werkt mijn hoofd soms niet zo goed mee.

Ik had ook echt zo'n vakantiegevoel het hele weekend. Weg van het normale leven en alleen maar plezier maken. Echt heel fijn om dat weer eens te doen. Het was niet het hele weekend makkelijk, maar er waren genoeg mensen om me heen om me te helpen als ik het even moeilijk had..

Ook superhelden hebben soms een beetje hulp nodig..

Liefs, Michelle